SaYa SayaNg AnDa :)

Thursday, February 24, 2011

Dah La Block Kereta Orang, Tak Mintak maaf Pulak Tu

Aku cabut dari meeting. Ye la, dah abes present paper. Apa lagi mau tunggu. Dah la patutnya bukan aku bentang. Sesaje je bos kecik nak membesarkan vontot. Hahaha!

Lunch hour tadi keluar pi makan kat seksyen 2. Ikan bakar macam melambai-lambai pulaknya. 'Mai laaaa... Mai la....' Huahauhaua... Tak nak terliur punya pasal pi la aku dengan staf aku sorang ni. Kitorang suka lepak kedai air Fradoo yang ABC dia best tu.


Kitorang parking memang baik punya la kan dalam petak parking depan kedai runcit seksyen 2 tu. Bayar lagi tau. Sebab penguatkuasa MBSA ni time-time lunch la dia gigih beroperasi. Koser aku nak bayar denda sampai RM60. Bayar la tiga posen dari kena sampai RM60 tu.

Student pun tengah ramai. Even masa tu kitorang keluar awal sikit. Dalam 12 lebih. Sebab nak kejar meeting petang. Opis aku tu mana ada cafe. Asal nak makan je kena drive cari kat luar.


Dah makan-makan tiba time nak balik tengok ada kereta viva hitam block kereta aku. Ok... Tak apa. Orang ni pi beli barang kat kedai runcit kot. Ye la. Macam kita selalu rushing-rushing kejap pi tempat dekat-dekat tak ada parking pulak so pikir tak salah la kan block kejap kereta orang.

Tunggu 5 minit. Haram tak nampak orang yang nak mengaku kereta tu dia punya. Kereta dah la betul-betul block kereta aku. Kalau sipi tak apa lagi. Boleh la melencong ke tepi sikit. Tunggu lagi dekat 10 minit. Mula la keluar asap ikut hidung kan. Kita ni dah nak cepat. Ko dah tau nak berlama-lama boleh tak tinggal no fon kat situ.


Nasib baik bukan aku drive. Staf aku sebab aku tak berapa larat. Kaki lenguh-lenguh. Apa lagi, mari la buat bising dengan hon kereta aku yang macam hon lori balak tu. Tu semua keja Abang Misai ye. Dia kata bunyi hon myvi aku sebelum ni buat dia gelak. Sebab bunyi macam 'pin! pin!'. Hahahaha! Ntah apa-apa tah.

Sekali hon pun tak nampak bayang. Staf aku dah bengang dah. Aku pun bengang la jugak kan. Kita ni dah la kejar masa. Hon lagi. Hon panjang pulak. Pun tak ada respon. Aku dah pikir jahat je ni. Karang aku keluar lipstick aku aku conteng kereta ko karang.


Dekat 20 minit main hon ye. Siap dah staf aku mintak aku keluar tolong tengok sebab dia nak try lencongkan kereta keluar kalau boleh la kan. Baru la terhegeh-hegeh sorang budak pompuan ni datang. Naik kereta alihkan sikit ke depan. Dengan tak mintak maafnya. Nampak nau muka student UiTM. Aku berbulu dah. Staf aku mulut lak macam lanun sikit. Kena sound tapi buat muka tak bersalah ok.

Ingatkan dia alih ke depan tu apehal. Rupanya tunggu kawan. Cam shilakeeeee...... Diorang baru balik dari beli makanan. Ohh... Pandainya kamu.... Tapau pulak punya la banyak. Dah la ko block kereta orang. Yang pi beli makanan beramai-ramai tu apehal. Ko tak boleh kirim je kat kawan ko lagi 2 orang tu. Hangen betui aku.

Tak boleh ke korang cari parking kat kawasan rumah orang kat belakang tu kalau dah gatai sangat semua nak pi pilih makanan. Jalan sikit. Bukan mati pun. Kot ye pun pemalas sangat. Ni sanggup block kereta orang macam tu. Ingat aku duduk seksyen 2 tu sampai esok ke? 


Staf aku hon-hon lagi sebab bengang. Ye la. Dah la buat onar. Mintak maaf pun tak. At least kalau ko datang kat kereta ko tengok orang tengah marah-marah mintak la maaf. Sejuk sikit la hati orang. Ni tak. Main masuk je kereta tak cakap apa. Alih ke depan. Lepas tu buat beku je kat dalam. Sikit pun tak turun cermin buat muka bersalah. Siap balas pulak tekan hon balik. Dah la hon bunyi pin pin je.

Nasib baik la aku tak amik no plate kereta ko. Kalau tak selamat aku tepek kat sini. Sila bersopan sikit ye lain kali kalau dah buat salah tu. Nama je student. Buat malu aku je student UiTM buat perangai macam lahanat macam ni. Apa ko ingat ko ada kereta boleh berlagak? Duit kereta pun mak pak tolong bayar. Caitttt!


Haaaa... Kan dah panjang entry aku. Emo punya pasal. Moralnya, lain kali kalau dah rasa nak block kereta orang lama-lama reti-reti la tinggal no fon sebelum kereta ko jadi bahan calaran atau yang sewaktu dengannya.


Sekian, terima kasih.



No comments: